The Canyons

Het is koud, erg koud. Ik lig met een trui aan en met mijn hoofd onder de slaapzak en kan mij op deze manier goed warm houden. In de verte hoor ik langzaam iets dichterbij komen. Ik hoor gesnuffel en het komt steeds dichterbij. Het staat naast onze tent, aan de kant waar wij met ons hoofd liggen. Ik hoor gesnuffel aan de tent en hoor dat er een poot op het tentzeil wordt gezet. Ik ben benieuwd wat het is en wil gaan kijken, maar dan hoor ik opeens gebrom.... Het is Jessica die begint te snurken en het dier (achteraf een vos) gaat er snel vandoor.

De luxe van Vegas is weer voorbij en we gaan er weer op uit voor National parken en nieuwe kampeerplekken. Het eerste park waar we langs gaan is Zion national park. We komen savonds aan en er is geen plek meer op de camping. Op advies van een jongen rijden we 15 mile terug, waar een stuk grond is waar op gekampeerd mag worden. In het donker zetten we voor de koplampen van de auto de tent op. Het dak van de tent laten we er af want we liggen wederom onder een fantastische sterrenhemel! In de ochtend pakken we de tent snel in en rijden we naar Zion. We starten met een walk, "The Narrows". Dit is een hike waar je al leunend op een stok door een rivier stroom opwaarts moet klauteren. Het is weer eens wat anders en we zijn beide enthousiast van het door het water lopen. De uitzichten die we te zien krijgen zijn een mooie beloning voor het harde werken.

Na Zion zijn we, wederom op andermans advies, naar Kolob Lake gereden. "It is a long ride, but it wil be unbelievable beautiful" is wat de man tegen ons zei. De weg er naartoe was fantastisch met mooie uitzichten, maar daar aangekomen was het een modderig meer, met duizenden muggen, harde wind en gure kou. Snachts zakte het kwik weer richting het vriespunt. Je kan het dus niet altijd treffen. Zodra de zon op kwam snel de tent weer ingepakt, de auto in gesprongen en de kachel aangezet. We deden er een uur over om via zanderige stijle wegen met haarspeldbochten weer beneden te komen (waar we onderweg nog maar net een overspringend hert konden ontwijken).

In Bryce Canyon stonden we op 9.000ft hoogte op Rainbow view point. Hier had je een 180 graden uitzicht over de canyon, waar je wel 150 mile ver kon kijken. 

Op aanwijzing van twee mede Nederlanders zijn we bij Antelope canyon voor drie dagen gaan kamperen op Lone Rock campground. Dit is een gigantisch strand waar op gekampeerd kan worden, met een uitzicht over Lake Powell (met een een grote berg dat uit het water steekt). Hier maakte we al snel vrienden met een Duitse familie, een Amerikaanse familie en een gepensioneerd Amerikaans stel. We maakten een grote pan met couscous en iedereen vroeg zich af wat het was. Nadat wij de couscous hadden uitgedeeld en iedereen laaiend enthousiast was, werden we bekogeld met hamburgers, Mexicaanse tortilla's, drank en hapjes. Het Amerikaanse stel nodigde ons zelfs uit om een dag mee te varen op hun boot, zodat we de Antelope canyon en de Glen Canyon dam vanaf het water konden zien. Dit konden we niet laten schieten en zo zwommen we als enige voor de dam in kraakhelder water.

Op dit moment zijn we op weg naar de grand canyon, daar gaat Jess vast weer een leuk verhaal over schrijven!

Hosted bij Jeroen.