Luxe verblijven aan witte stranden

Wit strand, de blauwe zee en een groep tucans vliegen voorbij. Droom ik? Nee dit is echt. Vanuit het bed is dit mijn uitzicht en langzaam komt de zon verder op. Jeroen slaapt nog rustig terwijl ik optimaal geniet van dit ochtendmoment. Wat is dit fantastisch.

Na alle dagen hiken, trappen lopen, steden bezichtigen is het nu tijd voor strand en luxe. Colombia is een land wat alles te bieden heeft en in het noorden zijn dit vooral witte stranden en een blauwe zee. Het leven is hier vrij goedkoop, dus kiezen wij nu voor een aantal mooie, luxe verblijven!

Ons eerste verblijf is op het strand, genaamd Bohemia Beach. Het heeft wat weg van Ibiza hier. Er hangen overal schommels, hangmatten en er zijn grote kussens waar je op kunt relaxen. De vrouw achter de receptie vraagt of we toe zijn aan ontspanning, want dat is het motto hier. Top, denk ik! 

De vrouw van de receptie brengt ons naar beach hut nummer 1. De eerste op het strand, het dichtstbij het water en aan alles is gedacht. Er is een douche, toilet, elektra, een ventilator, enz. En om ons heen is verder alleen maar strand en zee. Ja, hier zijn we aan toe.

Het tweede verblijf overtreft alle verblijven die ik tot nu toe ooit heb gehad. Dit verblijf, gevestigd in Tayrona National Park, heb ik al in Nederland geboekt. Destijds wist ik nog niet goed de wisselkoers tussen Colombiaanse pesos en de euro, waardoor ik iets boven budget dit verblijf heb gekozen. 

Eenmaal aangekomen bij ons verblijf in Tayrona National park, worden de hoge verwachtingen waar gemaakt. We worden via het strand en een aantal traptredes naar onze woning gebracht. Twee verdiepingen met een lounge ruimte, hangmatten een aparte badkamer, mini bar en een slaapkamer die groter is dan onze woonkamer. De slaapkamer is rond en overal ramen met uitzicht over prachtig strand. Om ons heen is verder geen andere toerist te zien. Het strand waar we op uitkijken is privé en er staat voor ons bedjes en parasol gereserveerd. Na een duik in de zee bestellen we op het strand de tot nu toe duurste fles wijn van de vakantie en kunnen niet geloven dat we hier zijn. Beter genieten dan dit is er niet!

Het derde luxe verblijf ligt wat meer zuidelijker dan de andere twee. We moeten een bus nemen en in principe kan je in drie uur in Cartagena aankomen. Onze bus doet er zes uur over en de veren zijn zo ver verrot dat we lijken op zo’n swing poppetje die je op het dashboard kastje van je auto plaatst.

Eenmaal in Cartagena zijn we er nog niet. Het is nog 40 min rijden naar ons hotel, maar willen geen bus meer. Uber heeft in de andere gebieden van Colombia goed gewerkt, maar hier helaas niet. Na zo’n lange reis laten we ons meeslepen door een taxi chauffeur en nadat we wegrijden heb ik direct spijt. De taxi is zo klein dat de backpack’s in de kofferbak half op de achterbank liggen. Jeroen past net voorin en hij moet de deur niet te hard dichtslaan, anders valt het eruit. Hij zit schouder aan schouder met de chauffeur. Onderweg begint het te regenen en lekt het water naar binnen. De chauffeur lost het op door een vaatdoekje tussen de deur te doen, waarmee hij later tijdens het rijden, al toeterend zijn stuur schoonmaakt. Onderweg rijdt hij nog tegen een motor aan en gooit zijn deur open tegen een bus om zijn vaatdoekje goed te leggen.

Rond 18:00 uur komen we eindelijk aan in het Hayatt regency hotel. Onze taxi match niet met de andere auto’s die hier mensen afzetten. De man van het hotel doet onze autodeur open bij ontvangst en vraagt of we wel oké zijn? 

Ik ben vooral blij dat we heel zijn aangekomen en we wederom kunnen ontspannen. Wauw wat een mooi hotel! Onze kamer op 19e verdieping heeft wederom uitzicht op zee, net als het zwembad. We eten luxe en slapen heerlijk.

De aankomende dagen zijn we even offline. We reizen per boot naar verschillende eilandjes zonder enig bereik waar onze witte benen laten bijkleuren!