De zwakste schakel

“Je groep is zo sterk als de zwakste schakel.” Dit is wat een ander zei in onze groep. Ik kan je vertellen: ik ben die zwakste schakel.

Samen met nog 8 anderen en 3 gidsen hebben we drie dagen gelopen. In totaal 45 km, waarbij we uiteindelijk op een hoogte van 4.268m zijn gekomen.

De voorbereiding voor deze bittere tocht begint nog ver voor onze reis. Ik zoek altijd uit wat we gaan doen op onze vakantie. En in Colombia is hiken toch wel echt een must. Net als in Parijs naar de Eiffeltoren gaan of naar het opera house in Sydney. Dus ging ik op zoek en dan kom je al snel op de “Lost city hike”. Echter vertelde anderen die naar Colombia zijn geweest, dat de hikes in Salento mooier zijn. Dus ja, dan gaan we gelijk voor mooier toch?! Via Salento trekking kiezen we voor de ‘classic loop’. Bij het zien van het aantal kilometers geeft Jeroen al direct aan: “Dit is teveel voor ons. We zijn geen ervaren hikers.” De andere hikes zijn echter nog langer, dus besluiten ons goed voor te bereiden op deze tocht.

Onze voorbereiding had goede intenties, maar bleef bij drie keer een rondje door Zaandam en twee keer traplopen in de sportschool. Met die oefeningen in de benen gingen we ervoor. Op naar Salento.

Op de eerste dag van de hike ontmoeten we de groep. We zien dat iedereen stevige klimschoenen heeft, professionele regenkleding en goede afdekzak voor over de tas. Daar staan wij dan met spijkerbroek, sportschoenen aan, een plastisc poncho en een vuilniszak wat moet dienen als afdekzak voor de tas, je begrijpt het al, een paar uur later zien wij eruit als de zwakste schakels. En waar iedereen nog ruimte houdt in de tas voor reservekleding, denken wij alleen maar aan eten en lopen met 20 muslirepen die berg op. 

Dus daar gaan we dan. Samen met 7 mannen, drie gidsen en 1 andere vrouw lopen we naar boven. In eerste instantie denk ik: yes, nog een andere vrouw en ze is nog Nederlands ook. Maar dan vertelt ze dat de kilamanjaro heeft beklommen. Ik heb geen idee hoe dat is, maar ik zeg je alvast, dat ga ik nooit doen. Deze vrouw loopt dus 10x sneller dan ik en voor ik het weet is ze uit mijn zicht. Maar gelukkig ben ik wel samen met mijn schatje, die iedere keer weer op mij wacht. Samen lopen we door en door, genieten van het uitzicht en lachen om de boomstam bruggetjes. Totdat we bij het laatste gedeelte komen. We bereiken de “fog forest”. We zijn nu zo hoog dat we in de wolken lopen en dus ook in de regen en wind. Het pad is slibberig en al glijdend komen we verder. De rest van de groep zien we allang niet meer, maar uiteindelijk bereiken ook wij met onze gids de boerderij waar we overnachten.

De boerderij is gemaakt van wat golfplaten en houten planken. Ons bed doet je denken aan een doodskist zo klein, maar afijn we zijn droog hier. We hangen onze natte kleren op aan de waslijn en krijgen warm drinken bij het vuur. In de nacht stormt het hard en het is bed is zo klein dat we tegelijkertijd moeten omdraaien. Toch heeft deze bizarre ervaring ook wel wat. Het brengt je (letterlijk) dichter bij elkaar. 

Om 6uur kraait de haan en is het tijd om op te staan. De regen klettert nog steeds keihard op de golfplaten en de schapen staan er treurig bij te kijken. Jeroen en ik dachten een klein buitje te krijgen, maar hier is Nederland niets bij. Iedereen trekt de goede regenpakken aan en wij, ja wij doen dezelfde natte plastic poncho van de dag daarvoor maar weer aan. Als we eenmaal lopen, is de regen wat minder geworden. Toch is eerste stuk behoorlijk pittig. We stijgen flink in hoogte en ik hijg de longen uit mijn lijf. We hebben een tussenstop waar we even kunnen bijkomen. Hier krijg ik thee met coca bladeren erin en een pil waardoor ik “mij sterker zal voelen”, aldus de gids. Geen idee of het een placebo effect heeft gegeven, maar ik ging daarna stukken beter. We bereiken ons hoogtepunt op 4268m! Na de lunch wordt het weer beter en dalen we naar beneden. We zien dan super mooie uitzichten, watervallen, klimmen over rivieren en zien zelfs een tapir! Uiteindelijk komen aan bij ons tweede verblijf, een wat luxere boerderij dan gisteren. We hebben stroom, een wc met wc-bril en een normaal bed. Op de boerderij woont een gezin. De man verzorgt de dieren en de vrouw kookt heerlijk voor ons en maakt aan het einde van de avond een zelfgemaakte cocktail met van alles uit de eigen tuin. In de nacht lig ik weer dicht tegen Jeroen aan. Het waait hard buiten en het houten raampje klappert open en dicht. Ik moet plassen en moet via een pad buiten bij de wc komen. Onderweg zie ik met mijn hoofdlamp dat alle kleding die uithing om te drogen is weggewaaid. Ik raap nog wat bij elkaar, maar kruip dan snel weer tegen Jeroen aan.

Gelukkig is de wind weg in de ochtend en schijnt de zon. Het houten raampje in de kamer zet ik open en er loopt net een paard langs, die naar binnen gluurt. Na het ontbijt vertrekken we verder met de groep. Dat stel wat de kilamanjaro heeft beklommen heeft de groep verlaten, die willen nog verder omhoog (succes...). Bij ons staat de hike vandaag in het teken van dalen, Yes!! Onderweg zien we weer veel moois, wat moeilijk te omschrijven is, in foto’s te plaatsen of in video te zien is. Het is het lopen, het samenzijn en het zien wat het beeld perfect maakt. Onze gidsen zijn geduldig en grappig. We leren ze Engels en zij leren ons Spaans. 

Na ongeveer 5 uur lopen hebben we de finish behaald. Wauw, wat ben ik trots op ons! De gids noemt mij een sterke vrouw, al voel ik mij nu even niet zo. Toch is het echt een prestatie. We hebben hier niet voor geoefend en zijn geen ervaren hikers, maar we hebben het geflikt! Ja, misschien hadden we beter die andere hike kunnen kiezen en ja misschien meer oefenen of ja betere spullen kopen. Maar het is gegaan zoals het is gegaan. Het zijn gemende gevoelens waarbij je soms denkt: wtf, wat zijn we aan het doen? En aan de andere kant ook: wauw, wat zijn we aan het doen! 

Voor deze vakantie is het hiken klaar. En drie dagen hiken doen we waarschijnlijk nooit meer. Maar deze ervaring nemen wr mee. Nu even relaxen, vijf keer douchen, lekker slapen en dan door naar de volgende bestemming: Medellin.